Wat je lichaam je probeert te vertellen (en waarom luisteren helend werkt)

Er zijn dagen dat ik mijn eigen lichaam even vergeet.
Dat ik doorga, omdat er van alles moet.
Totdat ik op de mat stap en mijn adem voel.
Dan merk ik pas hoe ik eigenlijk in mijn vel zit.
Soms voel ik rust, soms spanning. Soms is het alsof mijn lichaam tegen me zegt: “Ik ben moe. Luister even.”

Ik ben gaan begrijpen dat heling daar begint, in dat luisteren.
Niet in het analyseren of oplossen, maar in het toestaan van wat er al is.

Wat spanning me leerde

Vroeger dacht ik dat spanning iets was wat ik moest kwijtraken.
Ik wilde er grip op krijgen, begrijpen waar het vandaan kwam.
Maar spanning bleek niet de vijand. Het was mijn lichaam dat probeerde iets te vertellen.

Wanneer ik nu spanning voel, probeer ik niet meer te vechten.
Ik adem. Ik beweeg. En ik luister.

Dat is ook wat ik in mijn werk met IEMT en yoga zie gebeuren.
IEMT helpt om het mentale patroon te verzachten, yoga helpt het lichaam om die ontspanning te voelen.

Samen brengen ze hoofd en lichaam weer in gesprek met elkaar.

De taal van het lichaam

Soms laat je lichaam weten dat er iets speelt, nog voordat je het met woorden kunt uitleggen.
Een gespannen adem, een zwaar gevoel in je borst, een brok in je keel.
Yoga leert mij om dat niet te negeren, maar te vertalen.
Om te voelen waar het om vraagt, zonder oordeel.

En met IEMT help ik anderen om ook hun innerlijke ruimte terug te vinden.
Niet door alles te herbeleven, maar door het lichaam te laten weten dat het nu veilig is.

Als hoofd en lichaam samenwerken

Soms combineer ik IEMT en yoga in één sessie, als dat op dat moment goed voelt of iemand daar behoefte aan heeft.
Er is geen vast plan. De sessies ontvouwen zich zoals ze bedoeld zijn, afgestemd op wie er voor me zit.

Vaak zie ik dat het lichaam reageert nog voordat iemand het zelf doorheeft.
Een diepe zucht, een ontspannen schouders, tranen die vanzelf komen. Het is geen techniek, het is een ontmoeting.

Luisteren als zelfzorg

Zelfzorg is voor mij niet iets wat ik afvink, maar een manier van aanwezig zijn.
Luisteren naar wat mijn lichaam vertelt, ook als dat ongemakkelijk is.
Juist daarin ontstaat zachtheid.

Wanneer je lichaam zich gehoord voelt, volgt vanzelf rust.
De adem wordt dieper, het denken stiller, en er komt ruimte.